Dział: W praktyce

Gdy w szkole pojawiają się osoby cudzoziemskie, uchodźcze – zmienia się całe środowisko. Zadaniem grona pedagogicznego jest odpowiedzieć na potrzeby nowych uczniów i uczennic, pomóc im zaadaptować się do nowego środowiska i stworzyć bezpieczne i komfortowe warunki, aby mogli się uczyć i rozwijać. Szczególnej opieki i wsparcia potrzebuje jednak także uczeń polski, który także znalazł się w nowej sytuacji, którego dotychczasowy świat się zmienia i który musi stawić czoła nowym wyzwaniom w tym zmieniającym się świecie. Przybliżamy sytuację polskiej szkoły w kontekście przyjmowania dzieci uchodźczych i podpowiadamy, jak możemy wszyscy tworzyć nowe, wielokulturowe szkoły, które stawiają dobro ucznia – niezależnie od narodowości – na pierwszym miejscu.

Prawdziwym wyzwaniem dla dyrektora lub kierownika jest zazwyczaj ogrom inicjatyw, projektów i przedsięwzięć, nad którymi w tym samym czasie trzyma pieczę. Nawet jeśli stosuje podstawy skutecznej delegacji i może polegać na oddanym i zaangażowanym zespole, o kłopoty nietrudno, jeśli nie monitoruje się postępów regularnie i nie interweniuje się w stosownych momentach. Sprawozdawczość, najczęściej w oparciu o regularne spotkania, jest typowym, tradycyjnym remedium na ten kłopot, ale ma swoje wady – drobne problemy mogą przepaść w ogólnej dyskusji, a czasochłonność zebrań odrywa od palących obowiązków. Warto zatem sięgnąć po coś nowszego, sprawdzonego, a także przyjaznego wobec nowoczesnej technologii i pracy zdalnej – tablice kanban.

Człowiek uczy się i poszerza swoje horyzonty przez całe życie. Na każdym etapie edukacyjnym zdobywa nowe umiejętności, wiedzę i doświadczenie, które wykorzystuje w różnych sytuacjach. Taki proces nazywamy nabywaniem kompetencji.

Przepisy prawa oświatowego nakładają na szkołę szereg zobowiązań związanych z organizacją oraz prowadzeniem zajęć. Żadne z nich nie mówi o tym, że oferta edukacyjna realizowana w szkole musi być w jakiś sposób atrakcyjna, czy choćby interesująca.

Niniejszy komentarz zawiera argumentację aprobującą stanowisko Wwojewódzkiego Sądu Administracyjnego z siedzibą w Poznaniu w kwestii przestrzegania podstawowych zasad moralnych przez nauczyciela, w tym nauczyciela na stanowisku kierowniczym. Wykonywanie zawodu nauczyciela determinuje jego określoną postawę etyczną, jego szczególne obowiązki w życiu prywatnym i może to być podstawą odwołania ze stanowiska dyrektora placówki systemu oświaty.

Darowizny dla szkół to zagadnienie, które można rozważać z co najmniej dwóch różnych perspektyw. Pierwsza dotyczy kwestii podatkowych i wynikających z nich obowiązków prawno-formalnych. Druga natomiast jest na wskroś fundraisingowa, dotyczy bowiem sposobów pozyskiwania samych darowizn i budowania relacji z darczyńcami. Choć każda z perspektyw zasługuje na osobne i możliwie najpełniejsze omówienie, w artykule tym ujęte zostały łącznie. Wynika to przede wszystkim z potrzeby ukazania darowizny jako wzajemnie powiązanego procesu. Przekonanie darczyńcy − w przypadku szkoły najczęściej rodzica, nieco rzadziej niestety absolwenta − do przekazania darowizny stanowi zaledwie jego początek, a staranne dopilnowanie spraw formalnych to jeden z kilku etapów.

Wystarczy robić to, co jest konieczne w danym czasie. Z pozoru jest to bardzo dobre rozwiązanie. Problem tylko, czy to, co jest konieczne w danym czasie, jest dokładnie tym, czym powinniśmy się zajmować.

Świat się zmienia. Zmienia się również rzeczywistość szkoły i procesów w niej zachodzących, a także wypełniający szkołę uczniowie oraz – choć w mniejszym zakresie – ich nauczyciele. Wobec tak wielu zmian musi się też zmienić sposób nauczania. Pojawiły się nowe rozwiązania: z jednej strony bazujące na technikach pracy zespołowej, z drugiej – wynikające z możliwości, jakie dają rozwiązania cyfrowe, z trzeciej – będące konsekwencją rozwoju neuronauk i coraz szerszego stosowania wiedzy o tym, jak uczy się mózg.