Zapraszamy również do przeczytania innego artykułu: Metody pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym
Sponsoring − to nic innego jak forma promocji, niejako tańszy odpowiednik reklamy, która łączy sponsora i szkołę. Firmy, które postanowiły sponsorować szkoły, najczęściej włączają je w strategię swojej działalności, aby osiągnąć określone rezultaty. Sponsoring jest więc odpłatnym przysporzeniem majątkowym (wyrażającym się w pieniądzach, rzeczach albo usługach) dokonywanym przez firmę, osobę prywatną lub instytucję (określaną mianem sponsora) na rzecz sponsorowanego, czyli w tym przypadku szkoły publicznej.
Podkreślić należy, że sponsoring nie jest czynnością jednostronną, ukierunkowaną na osiągnięcie korzyści przez szkołę. Tym właśnie różni się on od darowizny. Zarówno bowiem na sponsorze, jak i na szkole ciążą określone obowiązki, których realizacja uznawana jest za realizację umowy sponsorskiej.
Cechy sponsoringu
Wśród podstawowych cech sponsoringu wymienić należy:
- wzajemność świadczeń sponsora i sponsorowanego,
- przekazanie przez sponsora określonych środków (pieniężnych czy rzeczowych) albo innych zasobów,
- wykonanie przez sponsorowanego (czyli szkołę) uzgodnionych uprzednio świadczeń, które przyczynią się do poprawienia wizerunku sponsora.
Jednym z najczęstszych motywów sponsoringu wydaje się chęć zwiększenia znajomości firmy lub marki w danym środowisku. Sponsorowanie szkoły jest po prostu narzędziem, które służy budowaniu wizerunku w danym środowisku, co oczywiście przekłada się najczęściej na zwiększenie przychodów z prowadzonej przez sponsora działalności.
Szkoła publiczna może pozyskać sponsora:
- na stałe − jako długofalowego partnera swojej szkoły,
- cyklicznie – np. co roku sponsor dofinansowuje akcję charytatywną prowadzoną przez szkołę na początku roku szkolnego,
- jednorazowo − w formie dofinansowania konkretnego działania lub projektu, np. pomoc finansowa na zakup wyposażenia pracowni komputerowej lub sprzętu sportowego dla szkoły.
Sponsoring nie jest czynnością jednostronną, ukierunkowanąna osiągnięcie korzyści przez szkołę. Tym właśnie różni się on od darowizny. Zarówno bowiem na sponsorze, jak i na szkole ciążą określone obowiązki, których realizacja uznawana jest za realizację umowy sponsorskiej. Darowizna jest umową unormowaną w Kodeksie cywilnym, zawartą pomiędzy darczycą a obdarowanym (w tym przypadku szkołą). Darowiznę mogą dawać i otrzymywać zarówno osoby fizyczne, jak i prywatne.
Rodzaje pomocy od sponsora
Sponsor może przekazać szkole pomoc finansową, rzeczową lub usługową w dowolnym zakresie. Rozmiar i specyfika pomocy zależy jedynie od możliwości sponsora i umiejętności zaprezentowania przez szkołę interesującej oferty oraz profesjonalizmu ewentualnych negocjacji dotyczących rozmiaru i formy otrzymanej pomocy (pieniądze, rzeczy lub usługi).
Formy pomocy
Pomoc od sponsora szkoła otrzymuje w formie:
- finansowej − pieniądze od sponsora wpływają na konto szkoły,
- rzeczowej − sponsor przekazuje szkole komputery, sprzęt sportowy, wyposażenie pracowni,
- usługowej – np. firma informatyczna nieodpłatnie administruje stronę internetową szkoły, firma zapewnia szkole ubezpieczenie,
- wolontarystycznej − firma sponsorująca namawia swoich pracowników do nieodpłatnej pomocy w organizowaniu zajęć pozalekcyjnych, wycieczek itp.
Umowa sponsorska
Warto podkreślić, że umowa sponsorska zawsze powinna mieć formę pisemną. Pozwoli to na uniknięcie niedopowiedzeń czy dowolności w interpretacji postanowień umowy, a jednocześnie określi jasno i wyraźnie wszelkie prawa i obowiązki stron.
W ramach umowy sponsorskiej szkoła, jako podmiot sponsorowany, zobowiązana jest do wykonywania określonego świadczenia związanego z promocją sponsora. Może to być np. zobowiązanie do umieszczenia banera z nazwą firmy sponsora na stronie internetowej szkoły albo umieszczenie informacji o sponsorze na sprzętach, które zostały przekazane szkole, czy też umieszczanie logo sponsora na wszelkich materiałach związanych z działalnością szkoły. W zamian za to szkoła otrzymuje świadczenia pieniężne bądź rzeczowe albo usługi.
Należy w tym miejscu podkreślić, że choć umowa sponsorska nie występuje w przepisach Kodeksu cywilnego, przyjmuje się, że należy do niej stosować przepisy dotyczące zobowiązań, a co za tym idzie, należy uznać, że strony mają dowolność w ustalaniu treści umowy.
W umowie sponsoringu warto jednak zawrzeć następujące dane:
- nazwę i opis organizowanego przedsięwzięcia, jeśli umowa jest zawierana w celu jego realizacji,
- wskazanie, jakie środki rzeczowe mają być przekazane szkole, jeśli pomoc sponsora polega na przekazaniu takich właśnie środków (na przykład wyposażenie pracowni czy sali gimnastycznej),
- wskazanie, czy przekazane zostaną środki pieniężne, w jakiej kwocie i w jaki sposób nastąpi ich przekazanie,
- określenie praw i obowiązków sponsora i sponsorowanego, a więc wskazanie, w jaki sposób szkoła ma się wywiązać ze swoich zobowiązań wobec sponsora (np., że ma umieścić baner albo logo, albo wzmiankę w materiałach promocyjnych o szkole itp.) i w jaki sposób sponsor zrealizuje swoje zobowiązanie (w jakich terminach przekaże środki
- pieniężne albo rzeczowe, na czym będzie polegała pomoc w organizacji przedsięwzięcia itp.),
- udzielenie szkole zgody na posługiwanie się nazwą i znakiem firmowym sponsora, w tym wskazanie, jak ma się ową nazwą i znakiem posługiwać,
- określenie treści komunikatu przekazywanego o sponsorze przez sponsorowanego, jeśli taki komunikat ma się pojawić w środkach masowego przekazu,
- określenie wartości świadczeń stron,
- kary umowne za niewykonanie umowy,
- postanowienia związane z wypowiedzeniem lub odstąpieniem od umowy.
Darowizna
Zgodnie z art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Darowizna jest umową unormowaną w Kodeksie cywilnym, zawartą pomiędzy darczyńcą a obdarowanym (w tym przypadku szkołą). Darowiznę mogą dawać i otrzymywać zarówno osoby fizyczne, jak i prywatne.
Darowizna tym różni się od sponsoringu, że nie ma na celu osiągnięcia określonych korzyści przez darczyńcę. Motywy dokonania tej czynności prawnej mogą być różne: wyświadczenie komuś dobrodziejstwa, własne zadowolenie z uczynionej drugiemu przyjemności, dowód wdzięczności, udzielenie wsparcia osobie znajdującej się w potrzebie, pobudki altruistyczne, realizacja celów charytatywnych czy sposób okazania przyjaźni, uznania czy nawet działanie powodowane potrzebą chwili − wtedy właśnie mamy do czynienia z darowizną.
Świadczenie na rzecz obdarowanego polega na dokonaniu przysporzenia majątkowego. Może w szczególności polegać na przeniesieniu określonych praw z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego (np. prawa własności), na zapłacie określonej sumy pieniężnej, ustanowieniu pewnych praw majątkowych (np. na ustanowieniu służebności osobistej), na zwolnieniu obdarowanego z długu, na zniesieniu prawa obciążającego cudzą rzecz.
Darowiznę można więc przekazać na dowolnie wybrane działanie szkoły (np. dokarmianie dzieci, opłaty za telefon, zakup sprzętu komputerowego itd.).
Należy pamiętać o tym, iż w przypadku gdy przedmiotem darowizny są pieniądze, powinna ona być udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanej szkoły, zaś w przypadku darowania rzeczy lub usług − dokumentem potwierdzającym przekazanie tej darowizny oraz dokumentami potwierdzającymi faktyczne wydatki związane z tą darowizną.
Darowizna jest umową jednostronnie zobowiązującą, która może być zawarta na zasadach ogólnych prawa cywilnego pomiędzy wszystkimi podmiotami. Nie istnieją w zasadzie żadne ograniczenia co do możności przyjmowania darowizn. Nie ma także przeszkody, aby po jednej stronie umowy mogło występować wiele podmiotów. W konsekwencji darczyńcą mogą być współwłaściciele, którzy obdarują szkołę, która przez to może stać się właścicielem darowanej rzeczy.
Nieodpłatność darowizny
Cechą istotnie wyróżniającą umowę darowizny jest jej nieodpłatność. Świadczenie darowizny jest bezpłatne tylko wtedy, gdy druga strony umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność oznacza, że darczyńca, dokonując na rzecz drugiej strony przysporzenia, nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania umowy darowizny, ani też w przyszłości.
Jeśli więc darczyńca zechce podarować szkole środki rzeczowe lub pieniężne, nie może wymagać, aby szkoła − jak to ma miejsce w przypadku sponsoringu − umieściła na przykład na rzeczach logo darczyńcy czy umieściła informację o darczyńcy na swojej stronie internetowej.
Co do zasady przyjmuje się, że oświadczenie darczyńcy powinno nastąpić w formie aktu notarialnego; umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się jednak ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Wskazane jest jednak zawarcie umowy darowizny w formie pisemnej − głównie dla celów dowodowych.
Podkreślić należy, że również pracownicy szkoły mogą dokonywać darowizn na rzecz szkoły, i to bez żadnych ograniczeń kwotowych.
Korzystne konsekwencje dla darczyńcy
Taka darowizna, w zależności od statusu prawnego szkoły, może niekiedy pociągać za sobą korzystne konsekwencje w sferze podatkowej dla darczyńcy-pracownika. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód pracownika po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele oświaty, ale tylko na rzecz szkół, które są prowadzone przez organizacje pozarządowe i inne podmioty prowadzące działalność pożytku publicznego.
Pojęcie „rażącej niewdzięczności”
Omawiając zagadnienia związane z darowiznami, należy także wspomnieć o tym, że darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności.
Przepis nie rozstrzyga, co kryje się pod pojęciem „rażącej niewdzięczności” uzasadniającej odwołanie darowizny. Ustawa posługuje się w tej sytuacji typowym zwrotem niedookreślonym, pozostawiając sądowi ustalenie, czy konkretne zachowania mieszczą się w pojęciu rażącej niewdzięczności, przez pryzmat zwłaszcza norm moralnych oraz celów, jakie realizuje umowa darowizny.
Pod pojęcie rażącej niewdzięczności podpada tylko takie zachowanie obdarowanego, które polega na działaniu lub zaniechaniu (nieczynieniu) skierowanym bezpośrednio lub nawet pośrednio przeciwko darczyńcy, które, oceniając rzecz rozsądnie, musi być uznane za wysoce niewłaściwe i krzywdzące darczyńcę, a więc na przykład niewłaściwe wyrażanie się publicznie o darczyńcy przez pracowników szkoły czy jej uczniów.
