Czym jest choroba zawodowa?
Chorobą zawodową nie będzie każda dolegliwość nabyta przez nauczyciela. Decydujące znaczenie ma definicja legalna choroby zawodowej określona w art. 2351 k.p.
Zgodnie z tym przepisem za chorobę zawodową uważa się chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że choroba została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy (narażenie zawodowe). Krótko mówiąc, nie każda choroba, na którą cierpi nauczyciel, może zostać uznana za chorobę zawodową. Schorzenie takie musi bowiem:
- mieć związek z wykonywaną przez nauczyciela pracą,
- zostać spowodowane działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo powstać na skutek wykonywania pracy (co można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem),
- musi być wymieniona w wykazie chorób zawodowych, czyli w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1836).
Zwłaszcza trzeci punkt ma szczególne znaczenie, ponieważ zgodnie z art. 2352 k.p. rozpoznanie choroby zawodowej u pracownika lub byłego pracownika może nastąpić w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym albo po zakończeniu pracy w takim narażeniu, pod warunkiem wystąpienia udokumentowanych objawów chorobowych w okresie ustalonym w wykazie chorób zawodowych. Przykładowo, rozpoznanie choroby zawodowej w postaci przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym może nastąpić nie później niż w ciągu 2 lat od zakończenia pracy w narażeniu zawodowym.
Schorzenie, które nie będzie spełniać powyższych wymogów, nawet jeżeli będzie schorzeniem typowo pojawiającym się w związku z pracą nauczycielską (np. schorzenie narządu głosu), nie będzie mogło zostać formalnie uznane za chorobę zawodową.
