Listopad − to miesiąc zadumy nie tylko nad upływającym czasem, lecz przede wszystkim nad mijaniem życia. Kolorowe znicze świecące tysiącami na cmentarzach odwiedzanych przez rodziny spoczywających tam zmarłych przypominają, że nieodłączną częścią życia jest jego upływanie i ciągła zmiana pokoleń. Johann Wolfgang Goethe powiedział nawet: „Ten jest najszczęśliwszy z ludzi, kto koniec życia umie powiązać z jego początkiem”. A o młodości przypominają nam zawsze ci, z którymi pracujemy.
Całe życie człowiek pragnie osiągać nowe cele. Chce stawać się lepszy i udowadniać sobie, że potrafi przekraczać siebie lub − co gorsze − spełniać oczekiwania innych. Skąd biorą się ambicje, które potrafią nieźle uprzykrzyć życie? Od najmłodszych lat człowiek bombardowany jest poleceniami, mającymi wywołać określone działanie: „Uśmiechnij się”, „Ukochaj mamę”, „Powiedz dzień dobry”. Po wykonaniu danej prośby dziecko nagradzane jest brawami lub inną pochwałą. Ktoś powie, że to zwyczajny sposób uczenia małego człowieka pewnych społecznych zachowań. Zgoda, lecz ganienie chłopca za płacz, który nie jest w danej chwili pożądany, również bazuje na emocjach i koduje się w jego głowie jako pewne zachowanie, które jest źle postrzegane. Psychologowie napisali o wychowaniu i kształtowaniu człowieka już niejedną publikację i jeszcze więcej opasłych tomisk. Jednak mimo rozległej wiedzy wielu dorosłych zmaga się wciąż z problemami, które mają swój początek w dzieciństwie.
Nowy rok kalendarzowy 2017 przynosi nam między innymi istotne zmiany w prawie związane z wprowadzaniem określonych zmian w systemie oświatowym obowiązującym w naszym kraju. Ale zanim zaczniemy szczegółowo analizować poszczególne konkretne rozwiązania, musimy sobie uzmysłowić wagę elementu logistycznego, jakim są precyzyjne terminy zarówno podejmowania kolejnych decyzji merytorycznych, jak i praktycznego wprowadzania ich w życie.
W dniu 9 stycznia 2017 r. Pan Prezydent podpisał dwie ustawy reformujące system oświatowy w Polsce: ustawę z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe oraz ustawę z dnia 14 grudnia 2016 r. wprowadzającą przepisy ustawy Prawo oświatowe. Zatem zegar reformy zaczął praktycznie tykać! Oznacza to, że poza całym ogromem spraw, jakie trzeba uporządkować i załatwić w zasadzie w najbliższych dniach i tygodniach, musi zostać również uregulowana kwestia kadry kierowniczej szkół i placówek, które od dnia 1 września 2017 r. realnie rozpoczną swoją działalność – nowe życie w zmienionej zupełnie rzeczywistości.
Podpisane 17 marca 2017 roku nowe rozporządzenie w sprawie szczegółowej organizacji publicznych szkół i przedszkoli wprowadza szereg istotnych zmian. Przedstawione w rozporządzeniu rozwiązania są istotne z punktu widzenia funkcjonowania szkoły, a jednocześnie w dużym stopniu odpowiadają zakresowi spraw określonych w dotychczas obowiązującym rozporządzeniu w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół. Warto wyjaśnić krok po kroku, jakie zmiany mają niebawem nastąpić.
Nadszedł maj, a to oznacza, że dyrektor szkoły będzie zmuszony do podejmowania wielu ważnych decyzji, w tym tak niepopularnych i wysoce stresujących decyzji kadrowych. Organy prowadzące podjęły już decyzje dotyczące sieci szkół na swoim terenie, choć nie obyło się przy tym bez kontrowersji zwłaszcza na linii radni − organ wykonawczy samorządu, ale również na linii samorząd − kurator oświaty. Trudno się tutaj doszukiwać logicznych uzasadnień. W większości spory te miały bardziej charakter polityczny niż merytoryczny. Ale ponieważ, na szczęście, mamy to już za sobą, to teraz czeka nas wdrożenie przyjętych rozwiązań.
