Chciałbyś dowiedzieć się więcej? Koniecznie przeczytaj artykuł: Nieprawidłowości w ocenie efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniom
POLECAMY
1. Kto może zostać objęty kształceniem specjalnym?
Przepisy wskazują, że kształceniem specjalnym można objąć dzieci i młodzież:
- z niepełnosprawnością – niesłyszących, słabosłyszących, niewidomych, słabowidzących, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, i z niepełnosprawnościami sprzężonymi (należy przez to rozumieć występowanie u ucznia niesłyszącego lub słabosłyszącego, niewidomego lub słabowidzącego, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną albo z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, co najmniej jeszcze jednej z wymienionych niepełnosprawności),
- niedostosowanych społecznie,
- zagrożonych niedostosowaniem społecznym wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy.
2. Czy kształcenie specjalne może być prowadzone dla ucznia nieposiadającego orzeczenia z poradni?
Regulacje prawne określające standardy kształcenia specjalnego znajdują zastosowanie wyłącznie w przypadku dzieci i młodzieży posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Zgodnie z art. 127 ust. 10 upo
orzeczenia te wydają zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym w poradniach specjalistycznych.
Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego powinno określać zalecane formy kształcenia specjalnego, z uwzględnieniem rodzaju niepełnosprawności, w tym stopnia niepełnosprawności intelektualnej. Oznacza to również, że orzeczenie wydane przez niepubliczną poradnię nie stanowi podstawy do objęcia ucznia kształceniem specjalnym.
3. Czy orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego może zostać wydane dla ucznia z niepełnosprawnością w stopniu głębokim?
Dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim wydawane są orzeczenia o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych. W przypadku tej grupy uczniów udział w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych uznaje się za spełnianie obowiązku szkolnego lub nauki (art. 36 ust. 17 upo).
4. Co powinno zawierać orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego?
Szczegółowe kwestie związane z wydawaniem orzeczeń przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne zostały określone w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z 7 września 2017 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych. Zawarte w nim regulacje wskazują, że orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego powinno określać:
- diagnozę funkcjonowania ucznia, z uwzględnieniem jego potencjału rozwojowego oraz mocnych stron i uzdolnień oraz występujących w środowisku nauczania i wychowania barier i ograniczeń utrudniających jego funkcjonowanie;
- okres, w jakim zachodzi potrzeba kształcenia specjalnego;
- zalecane warunki i formy wsparcia umożliwiające realizację indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia, w tym warunki rozwijania jego możliwości i mocnych stron, wzmacniania aktywności i uczestnictwa ucznia w życiu szkoły, ośrodka lub placówki, oraz – jeżeli zachodzi potrzeba indywidualnego wsparcia ucznia ze strony dodatkowo zatrudnionej kadry, o której mowa w przepisach w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzi...
